دانلود تحقیق با موضوع تعدد زوجات در ایران،
در قالب word و در 100 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
در این تحقیق برآنیم تا به ذكر سه مورد از متونی كه به موضوع تعدد زوجات در ایران پرداخته اند، اشاره كنیم. لازم به توضیح است كه قصد ما از طرح این بحث در سیر كار تحقیقی، به سبب آن است كه نسبت به تاریخچه این امر در كشورمان آگاهی یابیم و با این پیش فرض، بهتر بتوانیم به تحلیل و تفسیر این موضوع بپردازیم.
1- كریستن سن در كتاب ‘ایران در زمان ساسانیان’ صفحه 346، مى گوید:
اصل تعدد زوجات اساس تشكیل خانواده (در ایران زمان ساسانیان) به شمار مى رفت.در عمل، تعداد زنانى كه مرد مى توانست داشته باشد به نسبت استطاعت او بود. ظاهراً مردمان كم بضاعتبه طور كلى بیش از یك زن نداشتند. رئیس خانوادهاز حق ریاست دودمان بهره مند بود. یكى از زنان، سوگلى و صاحب حقوق كامله محسوب شده و او را زن پادشایی ها (پادشاه زن) یا زن ممتاز مى خواندند. از او پست تر، زنى بود كه عنوان خدمتكارى داشت و او را زن خدمتكار (زن چگاری ها) مى گفتند. حقوق قانونى این دو نوع زوجه، مختلف بود. ظاهراً كنیزان زر خرید و زنان اسیر جزو طبقه چاكر زن بوده اند. معلوم نیست كه عده زنان ممتاز یك مرد، محدود بوده است یا خیر. اما در بسیاری از مباحثات حقوقى، از مردى كه دو زن ممتاز دارد، سخن به میان آمده است.هر زنى از این طبقه عنوان بانوى خانه داشته است و گویا هر یك از آن ها، داراى خانه جداگانه بوده اند. شوهر مكلف بود كه مادام العمر زن ممتاز خود را نان دهد و نگهدارى كند. هر پسرى تا سن بلوغ و هر دخترى تا سن ازدواج، داراى همین حقوق بوده اند، اما زوجه هایى كه عنوان چاكر زن داشته اند، فقط اولاد ذكور آنان در خانواده پدرى پذیرفته مى شده است.
2- در تاریخ اجتماعى ایران از انقراض ساسانیان تا انقراض امویان (تالیف مرحوم سعیدنفیسى) مى نویسد:
شماره زنانى كه مردى مى توانست بگیرد، نامحدود بود و گاهى در اسناد یونانى دیده شده است كه مردى چند صد زن در خانه داشته است …
